"Your Highness may thus see that with
regard to this opinion, and others which are not directly matters of faith,
certainly no one doubts that the Supreme Pontiff has always an absolute power
to approve or condemn; but it is not in the power of any created being to make
things true or false, for this belongs to their own nature and to the fact..."
Opzet
De zon staat stil in het centrum van ons zonnestelsel en de aarde draait om haar heen, samen met de andere planeten. Het voorgaande zal door niemand tegenwoordig meer als een schok worden ervaren. In de vroege 17de eeuw was dit wel anders, en werd het doen van uitspraken als het bovenstaande gezien als je reinste Godslastering en een buitengewoon strafbaar feit. Toch schraapten sommigen in en voor deze tijd de moed bijeen om het geocentrische wereldbeeld dat zo door de Rooms-katholieke kerk werd gepropageerd tegen te spreken. Één van deze personen was Galileo Galilei. Galileo, die van 1564 tot 1642 leefde, wordt ook wel ‘de vader van de moderne wetenschap’ genoemd. Hij pleitte voor het Heliocentrische wereldbeeld alsook voor de imperfectie van de hemellichamen. Hiermee bouwde Galileo voort op de theorieën van Nicolaas Copernicus (1473-1543) en Johannes Kepler (1571-1630), die ook al streden tegen het beeld van de aarde als middelpunt van het universum. Zoals eerder gezegd zijn de theorieën van deze heren tegenwoordig algemeen als waarheden geaccepteerd. In deze paper zal het echter vooral draaien om de weerslag die Galileo’s ideeën hadden op zijn omgeving gedurende zijn eigen leven. Met de omgeving van Galileo bedoel ik in dezen vooral de personen waar hij mee studeerde en de elite van de Toscaanse bevolking, aan wie hij zijn stukken nogal eens opdroeg en waar hij goed contact mee onderhield. Onder deze elite zal het dan weer specifiek draaien om Groothertogin Christina de Medici. De Groothertogin van Toscane zal in deze paper een grote rol spelen om het feit dat Galileo zijn bevindingen vooral tegenover haar probeerde te verdedigen. De bevindingen van Galileo werden namelijk sterk afgewezen door de katholieke kerk en Galileo moet (terecht)hebben gedacht dat zij de macht zou hebben gehad om de kerkelijke instantie te bewegen om hem wel of niet te laten vervolgen. Om deze reden schreeft hij haar een brief waarin hij zijn bevingingen tracht te verdedigen, en ook deze brief zal een groot gedeelte van de kern van deze paper vormen. De hoofdvraag die ik mezelf in deze paper voorlegde is derhalve geweest welke invloed de bevindingen van Galileo wat betreft het Heliocentrisch wereldbeeld op de elite van Toscane, en dan Groothertogin Christina en de katholieke kerk in het bijzonder, had gedurende zijn leven.
Christina, Urbanus en de adel
Helaas voor mij is gebleken dat Christina zich grotendeels heeft onthouden van commentaar op de aan haar gerichte brief van Galileo. Een regelrecht commentaar op de brief zelf heb ik in de door mij doorzochte bronnen niet kunnen ontwaren. Wel heeft Christina enkele keren haar mening betreffende het werk van Galileo door laten schemeren. Zo zou ze tegen andere adel hardop haar twijfels te hebben uitgesproken over het combineren van het Copernicaanse wereldbeeld met de Bijbelse geschriften. Ook werd ze in mijn bronnen beschreven als religieus fanaticus. Deze zaken wijzen erop dat Galileo op weinig steun van haar kant hoefde te rekenen.
De overige Toscaanse adel lijkt meer verdeeld te zijn. Het is bekend dat Galileo machtige vrienden had, zoals de oprichter van Academie van de Lynxen, waar Galileo een prominent lid van was, prins Cerci van Aquasparta. Hoewel er dus wel steun voor Galileo's ideeën moet zijn geweest vanuit de adelijke wereld, heeft het duidelijk niet mogen baten.
Ook vanuit de kerk is er wisselende steun geweest voor de ideeën van Galileo. Paus Urbanus VIII, die in 1933 het uiteindelijke vonnis van levenslange huisarrest over Galileo uitsprak, was voorheen nog een goede vriend van hem geweest. Bovendien had de paus zich voordat hij het ambt beklede veel fascinatie voor astronomie gehad en getoond. Galileo was over dit onderwerp zelfs een geliefde gesprekspartner van hem geweest, net zoals dat bij Christina het geval was.
Samengevat hadden Galileo's Copernicaanse werken toch zeker wel invloed op zijn hooggeplaatste milieu. Er waren zeker medestanders voor zijn ideeën, maar tegen het oordeel van de kerk hebben zij geen vuist kunnen maken. Hoe het met Christina zit blijft onduidelijk maar naar alle waarschijnlijkheid heeft ze na inmenging van de kerk haar handen van Galileo's werk af getrokken. Wat ik ook ben tegengekomen is dat Galileo veelal op Christina's de horoscoop van haar en haar man uitschreef. Kort nadat Galileo een lang leven voor de Groothertog had voorspeld kwam hij echter te overlijden. Het ziet er natuurlijk dik in dat Christina na dit voorval de astronomie een veel minder warm hart toe droeg. Nadat ook paus Urbanus VIII voor de Bijbel had gekozen was Galileo zijn machtigste bondgenoten kwijt en werd hem ondanks alle aanvankelijke fascinatie voor zijn werk het zwijgen opgelegd
De overige Toscaanse adel lijkt meer verdeeld te zijn. Het is bekend dat Galileo machtige vrienden had, zoals de oprichter van Academie van de Lynxen, waar Galileo een prominent lid van was, prins Cerci van Aquasparta. Hoewel er dus wel steun voor Galileo's ideeën moet zijn geweest vanuit de adelijke wereld, heeft het duidelijk niet mogen baten.
Ook vanuit de kerk is er wisselende steun geweest voor de ideeën van Galileo. Paus Urbanus VIII, die in 1933 het uiteindelijke vonnis van levenslange huisarrest over Galileo uitsprak, was voorheen nog een goede vriend van hem geweest. Bovendien had de paus zich voordat hij het ambt beklede veel fascinatie voor astronomie gehad en getoond. Galileo was over dit onderwerp zelfs een geliefde gesprekspartner van hem geweest, net zoals dat bij Christina het geval was.
Samengevat hadden Galileo's Copernicaanse werken toch zeker wel invloed op zijn hooggeplaatste milieu. Er waren zeker medestanders voor zijn ideeën, maar tegen het oordeel van de kerk hebben zij geen vuist kunnen maken. Hoe het met Christina zit blijft onduidelijk maar naar alle waarschijnlijkheid heeft ze na inmenging van de kerk haar handen van Galileo's werk af getrokken. Wat ik ook ben tegengekomen is dat Galileo veelal op Christina's de horoscoop van haar en haar man uitschreef. Kort nadat Galileo een lang leven voor de Groothertog had voorspeld kwam hij echter te overlijden. Het ziet er natuurlijk dik in dat Christina na dit voorval de astronomie een veel minder warm hart toe droeg. Nadat ook paus Urbanus VIII voor de Bijbel had gekozen was Galileo zijn machtigste bondgenoten kwijt en werd hem ondanks alle aanvankelijke fascinatie voor zijn werk het zwijgen opgelegd
Relevante Literatuur
Feldhay, Rivka. Galileo and the Church. Cambridge: Cambridge University Press,
1995.
Galilei, Galileo, “Letter to Duchess Christina” (1615).
Galilei, Galileo en Maria Celeste Galilei. The Private Life of Galileo. Boston: Nichols and Noyes, 1870.
Heilbron, John. Galileo. Oxford: Oxford University Press, 2010.
McMullin, Ernan. The Church and Galileo. Notre Dame: University of Notre Dame Press, 2005.
Mayer, Thomas F. The Trial of Galileo. Toronto: University of Toronto Press, 2012.
Speller, Jules. Galileo’s Inquisition Trial Revisited. Frankfurt am Main: Peter Lang, 2008.
Galilei, Galileo, “Letter to Duchess Christina” (1615).
Galilei, Galileo en Maria Celeste Galilei. The Private Life of Galileo. Boston: Nichols and Noyes, 1870.
Heilbron, John. Galileo. Oxford: Oxford University Press, 2010.
McMullin, Ernan. The Church and Galileo. Notre Dame: University of Notre Dame Press, 2005.
Mayer, Thomas F. The Trial of Galileo. Toronto: University of Toronto Press, 2012.
Speller, Jules. Galileo’s Inquisition Trial Revisited. Frankfurt am Main: Peter Lang, 2008.